Μπορεί στις φωτογραφίες να δίνεται η εντύπωση πως πρόκειται για μία μικρή κηλίδα, ωστόσο η διάμετρός της φτάνει τα 75.000 μίλια.
Οι ηλιακές κηλίδες είναι ορατές ως σκοτεινές μικρές ή μεγαλύτερες κυκλικές επιφάνειες – κηλίδες, σε σχέση με τις γειτονικές περιοχές της φωτόσφαιρας, που περιβάλλονται από λιγότερο σκοτεινές στεφάνες ινώδους υφής. Προκαλούνται από μαγνητική δραστηριότητα, η οποία παρεμποδίζει τα ρεύματα μεταφοράς θερμότητας από το ηλιακό εσωτερικό, δημιουργώντας έτσι περιοχές με μειωμένη επιφανειακή θερμοκρασία. Παρότι μία ηλιακή κηλίδα έχει θερμοκρασία ως και 5000 βαθμών K, η αντίθεση με το περιβάλλον υλικό των 5800 K την καθιστά εύκολα ορατή ως σκοτεινή κηλίδα.Ο αριθμός των κηλίδων στην ηλιακή επιφάνεια αυξάνεται γρήγορα και μετά μειώνεται με βραδύτερο ρυθμό κάθε περίπου 11 χρόνια. Αυτή η περιοδικότητα, την οποία ακολουθεί η γενικότερη ηλιακή δραστηριότητα, αποκαλείται «ενδεκαετής ηλιακός κύκλος» ή «ενδεκαετής κύκλος της ηλιακής δραστηριότητας».AR2665 Αυτό είναι το όνομα της επίμαχης κηλίδας, που αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε φάση ύφεσης και σύμφωνα με το spaceweather.com, δεν αποτελεί απειλή για το πλανήτη μας.
Με την χρήση μεταβλητού φίλτρου ND. Sony α77V with Tamron 600mm 1/8000 f/45 iso 50
