Πριν από 120 περίπου χρόνια, ο οδοντωτός σιδηρόδρομος Διακοπτού-Καλαβρύτων, ξεκινώντας από την παραλιακή πόλη του Διακοπτού και παράλληλα με τα χνάρια του ποταμού, έφτιαξε γέφυρες, τρύπησε σήραγγες, έριξε "δόντια" και κατάφερε να σκαρφαλώσει μέχρι τα Καλάβρυτα. Από τότε και μέχρι σήμερα, ο Βουραϊκός ποταμός και ο Οδοντωτός πορεύονται μαζί. Το τραινάκι ενσωματώθηκε τόσο καλά στο φυσικό περιβάλλον, που μοιάζει σαν να ήταν πάντα εκεί. Ο τρόπος της κατασκευής του δεν επιβάρυνε το οικοσύστημα του φαραγγιού. Με το ξύλο και την πέτρα της περιοχής, οι τεχνικοί έκαναν για χάρη του τραίνου έργα που νομίζεις ότι τα έφτιαξε η φύση από μόνη της.

 
Στο δεσπόζοντα λόφο βόρεια της Μονής της Αγίας Λαύρας υψώνεται το λαμπρότερο μνημείο του Έθνους. Είναι το Ηρώο των αγωνιστών της Επανάστασης του 1821, που θυσιάστηκαν για την ανεξαρτησία του Ελληνικού Έθνους από τον Τουρκικό Ζυγό.Στην σημερινή του μορφή, το Ηρώο Πεσόντων Αγωνιστών, αποτελείται από σύνθεση τριών ανδριάντων που παριστάνουν τη συμμετοχή του κλήρου και των αγωνιστών στην Επανάσταση του 1821 και την Ελευθερία του Ελληνικού Έθνους από τον Τούρκο Κατακτητή.

Η Αγία Λαύρα είναι ιστορική μονή στα Καλάβρυτα μια από τις αρχαιότερες μονές του Ελληνικού και κυρίως του Πελοποννησιακού χώρου, γνωστή ως τόπος έναρξης της Ελληνικής Επανάστασης.
Βρίσκεται περίπου 4 χιλιόμετρα δυτικά της πόλης των Καλαβρύτων επάνω σε λόφο στους πρόποδες του όρους Βελιά και σε υψόμετρο 933 μέτρων.

Το Μέγα Σπήλαιο είναι ιστορικό μοναστήρι των Καλαβρύτων. Ένα από τα σπουδαιότερα προσκυνήματα της Ορθοδοξίας στον Ελληνικό χώρο.Η Μονή βρίσκεται δέκα χιλιόμετρα βορειανατολικά των Καλαβρύτων στο δρόμο που ενώνει την εθνική οδό Πατρών – Αθηνών με τα Καλάβρυτα, και είναι κτισμένη στο άνοιγμα ενός μεγάλου φυσικού σπηλαίου (απ' όπου και το όνομα της) της οροσειράς του Χελμού, επάνω από την απότομη χαράδρα του Βουραϊκού ποταμού, σε υψόμετρο 899 μέτρων. Απόλυτα εναρμονισμένο με το άγριο και εντυπωσιακό τοπίο της περιοχής το οκταώροφο συγκρότημα της Μονής καθηλώνει και τον πιο αδιάφορο επισκέπτη. Το καθολικό της Μονής σκαμμένο στο βράχο, είναι ναός σταυροειδής, εγγεγραμμένος με δύο νάρθηκες. Ο κύριος ναός έχει τοιχογραφίες του 1653, αξιόλογα μαρμαροθετήματα στο δάπεδο, ξυλόγλυπτο τέμπλο κ.λ.π. ενώ στο νάρθηκα οι τοιχογραφίες ανάγονται στις αρχές του 19ου αιώνα.

Στα 25 χλμ. από τα Kαλάβρυτα, στο δρόμο που οδηγεί προς την Kλειτορία θα βρείτε το γραφικό Πλανητέρο σε υψόμετρο 700 μέτρων σε ένα μοναδικό τοπίο που κυριαρχούν οι καρυδιές και πλατάνια και τα ορμητικά νερά γύρω από τις πηγές του Aροάνιου ποταμού.

Ένα από μεγαλύτερα εγκλήματα της Ναζιστικής Γερμανίας κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Στις 13 Δεκεμβρίου του 1943 δυνάμεις της «Βέρμαχτ» σκότωσαν σχεδόν όλους τους άρρενες κατοίκους των Καλαβρύτων, σε αντίποινα για την εκτέλεση αιχμαλώτων Γερμανών στρατιωτών από τον ΕΛΑΣ.

Φωτογραφίζοντας το ηλιοβασίλεμα στην διαδρομή από τα Καλάβρυτα προς το Διακοπτό.

Βρίσκεται κοντά στο χωριό Καστριά της Αχαΐας, 16,5 χλμ. από τα Καλάβρυτα.Το σπήλαιο χωρίζεται σε τέσσερα τμήματα και η είσοδός του βρίσκεται 83 μ. χαμηλότερα από το ψηλότερο επίπεδο του σπηλαίου.Το Σπήλαιο των Λιμνών έχει 13 αλλεπάλληλες κλιμακωτές λίμνες που το καθιστούν μοναδικό στο είδος του στον κόσμο. Το αξιοποιημένο μήκος του σπηλαίου ανέρχεται σε 500 μ. ενώ το συνολικό μήκος του είναι 1.980 μ. Ο επισκέπτης μπαίνει στο σπήλαιο από τεχνητή σήραγγα που καταλήγει κατευθείαν στον δεύτερο όροφο από σύνολο τριών. Η διάβαση των λιμνών γίνεται από υπερυψωμένες τεχνητές γέφυρες.Στον κάτω όροφο του σπηλαίου βρέθηκαν απολιθωμένα οστά ανθρώπου και διαφόρων ζώων, μεταξύ των οποίων και ιπποπόταμου.

Σε αυτό το μικρό αρχαιολογικό μουσείο εκτίθενται ευρήματα τόσο από την περιοχή της Βραυρώνας όσο και από την ευρύτερη περιοχή των Μεσογείων, από πόλεις όπως η Μέριντα, η Περάτη και η Ανάβυσσος.Τα εκθέματα του μουσείου χρονολογούνται από την Πρώιμη Εποχή του Χαλκού έως και τη Ρωμαϊκή Εποχή. Στην αίθουσα των γλυπτών, τα αγάλματα των παιδιών με τα τρυφερά και εκφραστικά πρόσωπα, αφιερώματα των γονιών των παιδιών που “τάχτηκαν” στην Άρτεμη πριν ή μετά τον τοκετό. Δεν το λένε άδικα “Μουσείο των παιδιών”. Αρκτεία λεγόταν η αφιέρωση αυτή στη θεά και η ονομασία της προέρχεται από τη λέξη άρκτος, που σημαίνει αρκούδα. Το ζώο αυτό ήταν από τα αγαπημένα της θεάς.

Το Ιερό της Βραυρωνίας Αρτέμιδος είναι από τα αρχαιότερα και πιο σεβάσμια ιερά της Αττικής. Σημαντικός συνοικισμός ιδρύεται στο μυχό του κόλπου της Βραυρώνας κατά τη Nεολιθική εποχή που ακμάζει κατά την Μεσοελλαδική έως και την πρώιμη Μυκηναϊκή περίοδο (2000-1600 π.Χ.). Αργότερα, στους πρώιμους αρχαϊκούς και κλασικούς χρόνους, δημιουργείται εδώ ο μικρός δήμος των Φιλαϊδών. Η Βραυρωνία ΄Αρτεμις λατρευόταν ως θεά της βλάστησης και του κυνηγιού αλλά και ως προστάτρια του τοκετού και των νεογνών. Η Ιφιγένεια ως ιέρεια της Αρτέμιδος πεθαίνει και θάβεται στην Βραυρώνα όπου τιμάται επίσης ως θεά του τοκετού.

Είναι η ώρα που δεν σκέφτομαι. Το βλέμμα μου συναντά τον ουρανό και γίνεται ένα....

Η συλλογή του Στρατιωτικού Μουσείου Ρεθύμνου βρίσκεται στο Χρωμοναστήρι και περιλαμβάνει στρατιωτικές στολές, όπλα διαφόρων εποχών, παράσημα, ιστορικά κειμήλια από το 1821 και μετά.
Στεγάζεται σε ένα από τα ωραιότερα Βενετσιάνικα αρχοντικά της Κρήτης, τη Villa Clοdio. Η έπαυλη αυτή ήταν θερινή κατοικία αρχόντων από το Ρέθυμνο, ενώ στην περίοδο της Οθωμανικής κυριαρχίας ήταν κατοικία Οθωμανού Αγά.

«Απόψε έχει πανσέληνο και μοιάζει το φεγγάρι,
με το δικό της πρόσωπο, φωτιά, ζάλη και χάρη.
Απόψε που ΄χει πανσέληνο, φίλοι μου αστέρια λάμψτε
γιατί, τυφλό είναι το μέσα μου, μα μη σας δω να κλάψτε.
Παράνομος ο έρωτας μοιάζει ζωής με χάρη
κρυφογελά σαν θα βρεθεί πανσέληνο φεγγάρι».

Η αυγουστιάτικη πανσέληνος και η μερική έκλειψη σελήνης συνυπάρχουν σε ένα σπάνιο φαινόμενο.Η σκιά της Γης αναμένεται να καλύψει περίπου το ένα τέταρτο (25%) της διαμέτρου του φεγγαριού.

Ρέθυμνο 7 Αυγούστου 2017

Ο αστροναύτης Ιγνάσιο Μανιάνι μέσα από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό μας χαιρετά από (πολύ) ψηλά γράφοντας «Yià sas Ελλάδα !». Στην φωτογραφία διακρίνουμε την πορεία του διαστημικού σταθμού να περνάει ανάμεσα από τον Στάχυ (Spica) αριστερά και τον Δία (Jupiter) δεξιά πάνω από την Αθήνα Δευτέρα 24 Ιουλίου 21:57.

Μπορεί στις φωτογραφίες να δίνεται η εντύπωση πως πρόκειται για μία μικρή κηλίδα, ωστόσο η διάμετρός της φτάνει τα 75.000 μίλια.
Οι ηλιακές κηλίδες είναι ορατές ως σκοτεινές μικρές ή μεγαλύτερες κυκλικές επιφάνειες – κηλίδες, σε σχέση με τις γειτονικές περιοχές της φωτόσφαιρας, που περιβάλλονται από λιγότερο σκοτεινές στεφάνες ινώδους υφής. Προκαλούνται από μαγνητική δραστηριότητα, η οποία παρεμποδίζει τα ρεύματα μεταφοράς θερμότητας από το ηλιακό εσωτερικό, δημιουργώντας έτσι περιοχές με μειωμένη επιφανειακή θερμοκρασία. Παρότι μία ηλιακή κηλίδα έχει θερμοκρασία ως και 5000 βαθμών K, η αντίθεση με το περιβάλλον υλικό των 5800 K την καθιστά εύκολα ορατή ως σκοτεινή κηλίδα.Ο αριθμός των κηλίδων στην ηλιακή επιφάνεια αυξάνεται γρήγορα και μετά μειώνεται με βραδύτερο ρυθμό κάθε περίπου 11 χρόνια. Αυτή η περιοδικότητα, την οποία ακολουθεί η γενικότερη ηλιακή δραστηριότητα, αποκαλείται «ενδεκαετής ηλιακός κύκλος» ή «ενδεκαετής κύκλος της ηλιακής δραστηριότητας».AR2665 Αυτό είναι το όνομα της επίμαχης κηλίδας, που αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε φάση ύφεσης και σύμφωνα με το spaceweather.com, δεν αποτελεί απειλή για το πλανήτη μας.
Με την χρήση μεταβλητού φίλτρου ND. Sony α77V with Tamron 600mm 1/8000 f/45 iso 50

Ταξίδεψε με στο φεγγάρι
άσε με να παίξω με τα άστρα
άσε με να δω πως είναι η άνοιξη
στον Άρη και το Δία

Ο Φοίβος ροδοκόκκινος αργοκυλά στη δύση
σέρνοντας σύννεφα χρυσά γι’ ασύγκριτη χλαμύδα·
σε λίγο πίσ’ απ’ το βουνό κει κάτω θε ν’ αφήσει
μισόσβηστη και θαμπερή την υστερνή τ’ αχτίδα.
(Απόσπασμα από το ποίημα του Κώστα Καρυωτάκη «Ηλιοβασίλεμα»)
Πάρνηθα 19 Μαρτίου 2017