Ο Βίτων και ο αδελφός του Κλέοβις, κατά τον Ηρόδοτο, ζεύθηκαν την άμαξα της μητέρας τους και ιέρειας της Ήρας, Κυδίππης, επειδή τα άλογά της προχωρούσαν υπερβολικά αργά ή διότι οι δύο λευκοί ταύροι που περίμενε για να σύρουν την άμαξα δεν έρχονταν και οδήγησαν τη μητέρα τους στον ναό.
Η μητέρα των δύο ευσεβών νέων φτάνοντας στο ιερό, βαθιά συγκινημένη, ζήτησε από τη θεά να χαρίσει στα τέκνα της ευτυχισμένο («μακαριώτερον») θάνατο (στην αρχαία Ελλάδα θεωρούσαν τον μακάριο θάνατο θεϊκή ανταμοιβή για τους θνητούς). Ύστερα, αφού δείπνησαν και θυσίασαν, τα δύο παιδιά έπεσαν κουρασμένοι από την ηρωική τους πράξη να κοιμηθούν μες στο ιερό της Ήρας, όπου και ξεψύχησαν.Κατά αυτόν τον τρόπο, σύμφωνα με την παράδοση, ο Κλέοβις και ο Βίτων κέρδισαν μέσω του θανάτου τους την αθανασία και την αιώνια υστεροφημία για την ευσέβεια και την αγάπη που επέδειξαν προς την μητέρα τους.(Από το μουσείο των Δελφών)
