Η μαγευτική πανσέληνος φωτίζει το δέντρο των Χριστουγέννων.Την αποψινή πανσέληνο την αποκαλούν «παγωμένο φεγγάρι» και σύμφωνα με το ''μύθο'' θα φωτίσει το δρόμο του Άγιου Βασίλη όταν αυτός θα μοιράζει τα δώρα σε όλα τα παιδιά.

Ο Ωρίων (Ωρίωνας) ήταν ο πιο διάσημος κυνηγός στην ελληνική μυθολογία.
Μια φορά, όπως το συνήθιζαν οι θεοί του Ολύμπου, ο Δίας και ο Ποσειδώνας πήγαν ένα περίπατο στη γη μεταμφιεσμένοι σε ανθρώπους. Περνώντας από τη Βοιωτία δέχθηκαν τη θερμή φιλοξενία του Υριέα, του «επώνυμου ήρωα» της πόλεως Υρίης. Εκείνη την εποχή όμως ο Υριέας ήταν σε πολύ μεγάλη ηλικία και χήρος χωρίς παιδιά. Εξομολογήθηκε στους φιλοξενούμενους τον καημό του για τη μεγάλη μοναξιά του και πόσο θα ήθελε να είχε ένα παιδί. Αφού οι δύο θεοί είχαν φύγει, το άλλο πρωί ο Υριέας βρήκε στο κατώφλι του σπιτιού του ένα βρέφος: ήταν ο μικρός Ωρίων, ένα δώρο από τους θεούς για τη φιλοξενία που τους είχε προσφέρει. Για τον λόγο αυτό ο Ωρίων αναφέρεται άλλοτε ως γιος του Υριέα και άλλοτε ως γιος του Ποσειδώνα, μάλιστα ήταν καρπός της σχέσης του θεού με την Ευρυάλη, κόρη του βασιλιά Μίνωα. Λέγεται ακόμα ότι είχε πάρει από τον πατέρα του, θεό της θάλασσας, το χάρισμα να μπορεί να βαδίζει πάνω στη θάλασσα.

Οι βάρκες δεν γεννήθηκαν για να ριζώσουν.
Οι βάρκες δεν μεγάλωσαν για να γεράσουν στο χώμα.
Οι βάρκες κλυδωνίζονται, χτυπιούνται αλύπητα από τα αλάτια και τους αέρηδες.

Κάπου στην Ελευσίνα....

Υπάρχουν στιγμές που βρίσκεσαι μόνος σου στην μέση του πουθενά,απλά κοίτα ψηλά....

Αιγαίο Πέλαγος.... , Σύννεφα.... ,Ουρανός.... Αυτό είναι το Απέραντο Γαλάζιο !!!!. Οι φωτογραφίες τραβήχτηκαν από το αεροπλάνο κατά την διάρκεια της πτήσης Χανιά Αθήνα στις 6-12-2015.

Αργυρούπολη, η αρχαία Λάππα, είναι ένα όμορφο χωριό σε υψόμετρο περίπου 260 μέτρων, 27 χιλ. νοτιοδυτικά του Ρεθύμνου, γεμάτο ίχνη αρχαίου αλλά και νεώτερου πολιτισμού.Οι Πηγές της Αργυρούπολης είναι συνέχεια του χωριού. Ένα "όργιο" και μία πανδαισία τρεχούμενων νερών και πρασίνου, όπου πηγάζει ο ποταμός Μουσέλας. Εκεί στέκονται, επίσης, ως πείσμα των καιρών, διάσπαρτοι νερόμυλοι του προηγούμενου αιώνα όπου και ήταν σημαντικός οικονομικός παράγοντας της εποχής εκείνης. Στις μέρες μας οι Πηγές έχουν αξιοποιηθεί από ιδιώτες με γνώμονα το όλο τοπίο και με σεβασμό προς τη φύση με διάφορους χώρους εστίασης.

Το πρόβλημα της υδροδότησης της πόλης του Ρεθύμνου ήταν οξύ και γι’ αυτό οι βενετοί διοικητές φρόντιζαν να κατασκευάζουν υδραγωγεία και κρήνες για την εξυπηρέτηση των πολιτών. H κρήνη Rimondi, οικοδομήθηκε το 1626 από τον ρέκτορα της πόλης Α. Rimondi. Το έργο αυτό κάλυψε μέρος των υδρευτικών αναγκών της πόλης. που βρίσκεται στη σημερινή πλατεία του Πλατάνου και στο αλλοτινό κέντρο της βενετσιάνικης πόλης. Αποτελείται από τρεις γούρνες στις οποίες τρέχει νερό από τρεις κρουνούς σε σχήμα λεοντοκεφαλής. Τρεις ραβδωτοί κίονες που επιστέφονται από κορινθιακά κιονόκρανα στηρίζουν επιστήλιο με λατινική επιγραφή. Κατά την περίοδο της τουρκοκρατίας, οι κρήνες προτιμούνταν να είναι σε στεγασμένους χώρους. Ετσι, προστέθηκε θόλος, ένα τμήμα του οποίου σώζεται σήμερα.

Ο φάρος του Ενετικού λιμανιού του Ρεθύμνου αποτελεί το δεύτερο σε μέγεθος εναπομείναντα Αιγυπτιακό φάρο της Κρήτης, μετά από το φάρο των Χανίων. Βρίσκεται στην άκρη της παλιάς προβλήτας του Ρεθύμνου και η πρόσβαση είναι εύκολη. Ο φάρος που βλέπουμε σήμερα κατασκευάστηκε από τους Αιγυπτίους τη δεκαετία του 1830, όταν οι Τούρκοι παραχώρησαν στους Αιγυπτίους την Κρήτη.

Οι φωτογραφίες είναι μέσα από το αεροπλάνο κατά την διάρκεια της προσγείωσης.

«Ουρανέ, όχι δε θα πω το ναι
ουρανέ, φίλε μακρινέ
πώς να δεχτώ άλλης αγκαλιάς τη στοργή
πώς να δεχτώ, μάνα μου είναι η γη πώς ν’ αρνηθώ της ζωής το φως το ξανθό
αχ ουρανέ πόνε μακρινέ…»
(Νίκος Γκάτσος)

Ο Προκύων είναι ο φωτεινότερος αστέρας στον αστερισμό Μικρός Κύων, o α Μικρού Κυνός (alpha Canis Minoris, α CMi), εύκολα ορατός με γυμνό μάτι στον ουρανό της Ελλάδας τις χειμωνιάτικες νύχτες.Το όνομα αυτό, που αποδόθηκε από τους Έλληνες στον συγκεκριμένο αστέρα από την απώτερη αρχαιότητα, μεταγράφηκε στα λατινικά και διεθνώς ως Procyon, με τις παραλλαγές Procion και Prochion, ενώ οι αρχαίοι Ρωμαίοι το μετέφρασαν ως Antecanis. Το όνομα προέρχεται από τις λέξεις «προ» και «κύων», σημαίνει επομένως τον αστέρα που ανατέλλει πριν από τον «κύνα», δηλαδή τον αστέρα Σείριο, τον φωτεινότερο από όλους τους απλανείς αστέρες των γήινων ουρανών. Για τον λόγο αυτό, η γενική πτώση του ονόματος είναι «του Πρόκυνος» ή «του Πρόκυνα», ενώ η αιτιατική «τον Πρόκυνα».

Ξέρω πως απ' τις λέξεις όλες μόνο μία/
το φέρνει κατευθείαν στο νου ή το καθορίζει/
Το μυστικό για μένα, είναι να την πεις/
με ταπεινότητα.

Η λέξη είναι φεγγάρι...

Έλα να γονατίσουμε μαζί και να προσευχηθούμε(Οδ.Ελύτης)

Ο Βίτων και ο αδελφός του Κλέοβις, κατά τον Ηρόδοτο, ζεύθηκαν την άμαξα της μητέρας τους και ιέρειας της Ήρας, Κυδίππης, επειδή τα άλογά της προχωρούσαν υπερβολικά αργά ή διότι οι δύο λευκοί ταύροι που περίμενε για να σύρουν την άμαξα δεν έρχονταν και οδήγησαν τη μητέρα τους στον ναό.

Το Αρχαιολογικό Μουσείο Δελφών είναι ένα από τα πιο σημαντικά μουσεία της Ελλάδας. Οι συλλογές του περιλαμβάνουν αρχαία αντικείμενα που ανακαλύφθηκαν στον αρχαιολογικό χώρο του μαντείου των Δελφών και κυρίως αναθήματα αφιερωμένα στο ιερό.

Το θέατρο των Δελφών είναι ένα από τα λίγα θέατρα της αρχαίας Ελλάδας, για το οποίο γνωρίζουμε τόσο την ακριβή χρονολόγηση όσο και τις μορφές που είχε στη διάρκεια των αιώνων, το συνολικό του σχέδιο και την όψη του κοίλου. Βρίσκεται μέσα στο ιερό του Απόλλωνα, στη βορειοδυτική γωνία και στη συνέχεια του περιβόλου του.

Ο θησαυρός των Αθηναίων ήταν από τα πιο σπουδαία και εντυπωσιακά κτίσματα του τεμένους του Απόλλωνα. Δέσποζε επάνω στην Ιερά οδό, αμέσως μετά την πρώτη προς βορρά στροφή της, δίπλα στο βουλευτήριο της πόλης των Δελφών και απέναντι από τους θησαυρούς των Κνιδίων και των Συρακουσίων. Το μικρό αυτό κτίσμα ήταν ένα είδος θησαυροφυλάκιου της Αθήνας, στο οποίο φυλάσσονταν τρόπαια από σημαντικές πολεμικές νίκες της πόλης και άλλα αντικείμενα που είχαν αφιερωθεί στο ιερό.

Ο ναός του Απόλλωνα, το σημαντικότερο μνημείο του ιερού του Απόλλωνα στους Δελφούς, βρισκόταν σε περίοπτη και κεντρική θέση μέσα στο τέμενος. Στο ναό στεγάζονταν τα αγάλματα και τα αφιερώματα προς το θεό, αλλά εδώ γίνονταν και οι ιεροτελεστίες που είχαν σχέση με τη λατρεία, η σπουδαιότερη από τις οποίες ήταν η διαδικασία της μαντείας.

Η Θόλος είναι, ίσως, το πιο χαρακτηριστικό μνημείο των Δελφών, που δεσπόζει στο ιερό της Αθηνάς Προναίας ανάμεσα στο νεότερο ναό της Αθηνάς και στο θησαυρό των Μασσαλιωτών.

Αλντεμπαράν (Aldebaran, εξελληνισμένα Αλδεβαράν) είναι η ιδιαίτερη ονομασία, προερχόμενη από τους Άραβες, του αστέρα α του αστερισμού Ταύρου, ενώ η αρχαία ονομασία αυτού από τους Έλληνες ήταν «νότιος οφθαλμός του Ταύρου». Στην Ελλάδα ονομάζεται σήμερα και Λαμπαδίας.Η απόστασή του από η Γη, που μετρήθηκε από τους πρώτους των αστέρων (απλανών), είναι γύρω στα 65,1 έτη φωτός. Έχει διάμετρο 38-45 φορές μεγαλύτερη του Ηλίου, κι αν τον βάζαμε στη θέση του, θα έφτανε περίπου στο μέσο της απόστασης μέχρι τον πλανήτη Ερμή, και, καθώς έχει 150 φορές τη λαμπρότητα του Ήλιου, θα έκανε τη ζωή πάνω στη Γη αδύνατη.

Βέγας και διεθνώς Vega είναι η ιδιαίτερη ονομασία του αστέρα α (άλφα) του αστερισμού Λύρα.
Βρίσκεται σε απόσταση μόλις 25 ετών φωτός ενώ, μαζί με τον Σείριο και τον Αρκτούρο είναι τα λαμπρότερα αστέρια στη γειτονιά του Ήλιου.Ο Βέγας θα είναι ο βόρειος πολικός αστέρας σε 13727 χρόνια,(Εγώ θα ζω για να το δω δεν ξέρω για εσάς ) όταν η απόκλισή του θα είναι +86°14', όπως ήταν και το 12.000 π.Χ.(κάτι θυμάμαι από εκείνη την εποχή) λόγω της μεταπτώσεως των ισημεριών.

Ο Σείριος είναι το λαμπρότερο αστέρι στον νυχτερινό ουρανό με φαινόμενο μέγεθος −1,46. Βρίσκεται στον αστερισμό του Μεγάλου Κυνός. Το όνομά του προέρχεται από το Ελληνικό "σείριος" που σημαίνει "φωτεινός".

«Ησυχο απόγευμα. Μια καμινάδα, στέγες, η γραμμή
του λόφου,
ένα ελάχιστο σύννεφο. Με πόση αγάπη
κοιτάς απ’ τ’ ανοιχτό παράθυρο τον ουρανό
σα να τον αποχαιρετάς. Κι αυτός σε κοιτάζει.
Αλήθεια,
τι πήρες; τι έδωσες; Δεν έχεις καιρό να λογαριάσεις.
Την πρώτη και την τελευταία σου λέξη
την είπαν ο έρωτας και η επανάσταση.
Όλη σου τη σιωπή την είπε η ποίηση. Τι γρήγορα
που μαδούν τα τριαντάφυλλα. Γι’ αυτό κι εσύ θα
φύγεις
παρέα με την όρθιαν αρκουδίτσα που κρατάει
ένα μεγάλο πλαστικό τριαντάφυλλο στα μπροστινά
της πόδια.»
Καρλόβασι, 5.VI. 87

"Ψηλώσαμε την ελεγεία της βροχής ίσαμε τις κορφές
των κυπαρισσιών.

Των κυπαρισσιών που λογχίζουν ανάηχα τα σωθικά της
νύχτας.

Τα έργα και οι μέρες μας
σκουτάρια και φλάμπουρα να φοβερίζουν τον χάροντα
καβαλάρη στο αντίδρομο στρατοκαρτέρι.

Θα γράφεις με το δάχτυλο
στην μάταιην ευκολία της θάλασσας
τον έρωτα και την μακρυνή φωνή σου.

Και θα κοιμάσαι σαν παιδί
στων ρόδων τα ματόφυλλα.

Όταν θα λαμπαδιάζεις μόνη εσύ
ασύγκριτη

στ' αρκουδορέματα και τις οροσειρές της μνήμης.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΙΑΝΤΙΝΗΣ

Απόσπασμα από το ποίημα

"ΑΛΔΕΒΑΡΑΝ"

Το «Φρούριο της Φυλής» (υψ. 687μ.) βρίσκεται στην Δυτική Πάρνηθα.Στη θέση «Βουνό Φυλής» που βρίσκεται βόρεια του φρουρίου αυτού υπήρχε παλιότερο φρούριο, ίχνη του οποίου δεν σώζονται σήμερα.

Τρισήμισυ χιλιόμετρα Β.Δ. της Χασιάς, στη Δυτική όχθη του φαραγγιού της Γιαννούλας βρίσκεται το μοναστήρι των Κλειστών αφιερωμένο στην Παναγία. Η τοποθεσία είναι επιβλητική. Oι κάθετες σχεδόν όχθες του φαραγγιού προξενούν δέος στον επισκέπτη και το αδιάκοπο βουητό του νερού στη βραχώδη και ανώμαλη κοίτη του τους χειμερινούς και ανοιξιάτικους μήνες.

Αν ο Βελτεγέζης ήταν στο δικό μας ηλιακό σύστημα, θα ήταν μέσα του ο Ερμής, η Αφροδίτη ,η Γη και ο Άρης και το αστέρι θα ήταν οριακά να καταπιεί το Δία.

Πίσω από μακρινές κορφές ο ήλιος βασιλεύει,
και τ’ ουρανού τα σύνορα χίλιες βαφές αλλάζουν,
πράσινες, κόκκινες, ξανθές, ολόχρυσες, γαλάζες,
κι ανάμεσά τους σκάει λαμπρός λαμπρός ο Αποσπερίτης.
(Απόσπασμα από το ποίημα του Κώστα Κρυστάλλη « Ηλιοβασίλεμα »)

Φ. ΓΚΑΡΘΙΑ ΛΟΡΚΑ Βγαίνει το φεγγάρι

Όταν βγαίνει το φεγγάρι
οι καμπάνες χάνονται,
κι εμφανίζονται τ' απρόσβατα
τα μονοπάτια.

Όταν βγαίνει το φεγγάρι
η θάλασσα σκεπάζει τη γη,
κι η καρδιά αισθάνεται νησί
καταμεσής του απείρου.

Κανείς δεν τρώει πορτοκάλια
κάτω απ'την πανσέληνο.
Πρέπει να φας
πράσινα φρούτα παγωμένα.

Όταν βγαίνει το φεγγάρι
με τα εκατό όμοια πρόσωπα
το αργυρό νόμισμα
κλαίει στην τσέπη

 
Παίζοντας με τον καθρέφτη....

 
Κοίτα ψηλά τον ουρανό που μας σκεπάζει μιά έχει σύννεφα και μιά είναι γαλανός....

Έσπασα το φεγγάρι, προσπαθώ να συγκολλήσω τα κομμάτια να το ξαναφτιάξω καινούργιο.....

«Θαυμάσια που τρέχει ο ουρανός,αν κρίνεις απ’ τα σύννεφα» (Ο. Ελύτης)

Το όνομα «ματωμένο» φεγγάρι οφείλεται στο γεγονός πως μαζί με την πανσέληνο υπήρξε και ολική έκλειψη.Οι φωτογραφίες τραβήχτηκαν από τις 4 μέχρι 5,30 το πρωί,παρόλο που ο καιρός δεν μας έκανε το… χατίρι.

Όσοι δεν το είδατε, πρέπει να κάνετε υπομονή τώρα μέχρι το 2033… Η σπανιότητα της υπερπανσελήνου που ζήσαμε είναι τόσο μεγάλη, που από το 1900 και μετά έχει πραγματοποιηθεί μόλις πέντε φορές: Το 1910, το 1928, το 1946 και το 1982. Την επόμενη φορά που θα υπάρξει super blood moon το ημερολόγιο θα δείχνει 2033…

 
12 ημερών 91% φωτισμένο

Αθήνα 17 Σεπτεμβρίου 2015.

Το ιερό της Ελευσίνας υπήρξε ένα από τα σπουδαιότερα λατρευτικά κέντρα του αρχαίου κόσμου, όπου από τη Μυκηναϊκή Εποχή έως το τέλος του 4ου αι. μ.Χ. λατρευόταν συνεχώς η θεά Δήμητρα, θεά της ανανέωσης της φύσης και της βλάστησης των σιτηρών, που δίδαξε στους Ελευσίνιους την καλλιέργεια της γης και τις ιερές τελετές, τα πάνσεπτα μυστήρια, για τα οποία αξίωσε απόλυτη μυστικότητα.

Σε τύπο Ασκληπιού ή Διονύσου.2ος αιώνας μ.Χ.
Από τον αρχαιολογικό χώρο της Ελευσίνας.

 
Tο ονομαζόμενο Μεγάλο Eλευσινιακό Ανάγλυφο - Γύρω στα 440-430 π.X.
Από τον αρχαιολογικό χώρο της Ελευσίνας.

Από τον αρχαιολογικό χώρο της Ελευσίνας.

Από τον αρχαιολογικό χώρο της Ελευσίνας.

Από τον Αρχαιολογικό χώρο της Ελευσίνας.

 
Το εκκλησάκι βρίσκεται μέσα στον Αρχαιολογικό Χώρο Ελευσίνας αφιερωμένο στην Παναγία τη Μεσοσπορίτισσα, γνωστό στην περιοχή ως "Παναγίτσα", που εορτάζει στις 21 Νοεμβρίου, στα Εισόδια της Θεοτόκου.

Β' μισό 1ου αιώνα Π.Χ
Από το Αρχαιολογικό μουσείο Ελευσίνας.